کلامیدیا  (Chlamydia) ناشی از باکتری Chlamydia trachomatis است. بر طبق گزارش CDC، حدود 2.86 میلیون عفونت کلامیدیا سالانه در امریکا گزارش میشود، که این امر بیشترین میزان گزارش شده در مورد STD باکتریایی در ایالات متحده است. بسیاری از افراد از بیماری خود آگاه نیستند، زیرا این کلامیدیا یک بیماری "خاموش" محسوب می شود، به این معنی که نشانه های آن معمولا خفیف یا کاملا پنهان هستند.

بیماریهای منتقل شونده از راه جنسی یا STD در شبکه آزمایشگاهی رصد قابل تشخیص هستند.

علائم و نشانه های شایع کلامیدیا چه مواردی هستند؟

معمولا 1-3 هفته پس از قرار گرفتن در معرض باکتری، علائم کلامیدیا ظاهر می شود. برای زنان، علائم ممکن است شامل ترشحات غیر طبیعی واژن یا احساس درد و سوزش در هنگام ادرار باشد. اگر عفونت گسترش یابد، زنان می توانند درد شکمی و لگن، تب، تهوع، خونریزی بین دوره های قاعدگی و درد در رابطه جنسی را تجربه کنند. برای مردان، علائم شامل احساس سوزش و درد در هنگام ادرار و ترشحات غیر معمول از آلت تناسلی می باشد. علائم عفونت رکتوم برای هر دو جنس شامل درد مقعد یا خونریزی است.

علائم کلامیدیا در زنان:

حداقل 70 درصد از زنان مبتلا به کلامیدیا هیچ علامتی را متوجه نمی شوند. اگر آنها علائم را نشان دهند، شایع ترین آنها عبارتند از:

• درد هنگام ادرار کردن
• ترشحات غیر معمول واژن
• درد در شکم یا لگن
• درد هنگام رابطه جنسی
• خونریزی بعد از رابطه جنسی
• خونریزی بین قاعدگی

اگر کلامیدیا درمان نشود، می تواند به رحم سرایت کند و باعث ایجاد یک بیماری جدی به نام بیماری التهابی لگن (PID) شود. این یکی از دلایل اصلی حاملگی خارج رحمی و ناباروری در زنان است.

علائم کلامیدیا  در مردان:

حداقل نیمی از مردان مبتلا به کلامیدیا هیچ علامتی را متوجه نمی شوند. اگر آنها علائم را نشان دهند، شایع ترین آنها عبارتند از:

• درد هنگام ادرار کردن
• ترشحات سفید، کدر یا آبکی از نوک آلت تناسلی
• سوزش یا خارش در مجرای ادرار
• درد در بیضه ها

اگر کلامیدیا درمان نشود، عفونت می تواند باعث تورم در اپیدیدیم (لوله هایی که اسپرم را از بیضه ها حمل می کنند) و بیضه ها ایجاد کند. که می تواند بر باروری تأثیر بگذارد.

کلامیدیا در رکتوم، گلو یا چشم:

رکتوم اگر رابطه مقعدی محافظت نشده دارید - می تواند باعث ناراحتی و ترشح از رکتوم شود.

در صورت داشتن رابطه جنسی دهانی محافظت نشده رخ می دهد- اما غیر معمول است و معمولاً هیچ علامتی ایجاد نمی کند

در صورت تماس با مایع منی یا مایع واژن آلوده با چشمها کلامیدیا در چشم ایجاد می شود - این امر می تواند باعث قرمزی، درد و ترشح چشم شود (کانژنکتیویت).

آزمایش تشخیص کلامیدیا چگونه انجام می شود؟

آزمایش Chlamydia Test Nucleic Acid Amplification (NAA) یک آزمایش ادرار ساده است که می تواند 5-1 روز پس از قرار گرفتن در معرض کلامیدیا انجام شود.

همچنین آزمایش های Chlamydia Ab (IgM & IgG), Chlamydia trachomatis PCR در شبکه آزمایشگاهی رصد برای تشخیص این عفونت به کار میروند.

 نمونه مورد نیاز برای آزمایش Chlamydia Ab (IgM & IgG) سرم یا پلاسما و برای آزمایش Chlamydia trachomatis PCR مایع سیتولوژی واژینال، ترشحات پروستات و ملتحمه چشم می باشد.

چه کسی در معرض خطر ابتلا به کلامیدیا قرار دارند؟

کلامیدیا از طریق رابطه جنسی واژینال، مقعدی یا دهانی منتقل میشود. دختران نوجوانی که رابطه جنسی دارند، بیشتر در معرض ابتلا به عفونت های پاتولوژیک، از جمله کلامیدیا هستند، زیرا گردن رحم آنها هنوز به طور کامل بالغ نیست. مردان و زنانی که رابطه جنسی محافظت نشده دارند، نیز مستعد ابتلا به عفونتهای جنسی هستند. کلامیدیا می تواند در طول زایمان واژینال از مادر به نوزاد منتقل شود.

کلامیدیا چگونه درمان می شود؟

کلامیدیا با آنتی بیوتیک درمان می شود. افراد مبتلا به کلامیدیا باید برای 7 روز از انجام رابطه جنسی خودداری کنند تا از گسترش باکتری به دیگران جلوگیری کنند. به همین ترتیب، شریک جنسی بیمار نیز باید تحت درمان قرار گیرد تا از عفونت مجدد جلوگیری شود. عود مجدد کلامیدیا شایع است، به ویژه هنگامی که شریک

جنسی به درستی درمان نشده است. پزشکان توصیه می کنند که بیمار و شریک جنسی او حدودا 21 تا 28 روز پس از درمان، دوباره کلامیدیا آزمایش را انجام دهند. این امر کمک می کند تا از سلامت هر دو طرف اطمینان حاصل شود و به کاهش هر گونه عوارض احتمالی باکتری کلامیدیا کمک می کند.

عوارض جانبی کلامیدیای درمان نشده چیست؟

اگر کلامیدیا درمان نشود، ممکن است عواقب زیادی را به دنبال داشته باشد. عفونت های درمان نشده در زنان می تواند منجر به درد مزمن لگن شود. عفونت های کلامیدیا تکراری ممکن است منجر به مشکلات جدی باروری، از جمله عوارض در دوران بارداری و ناباروری شود. علاوه بر این، زنان در معرض کلامیدیا در خطر ابتلا به HIV نیز قرار دارند. برای مردان، کلامیدیای درمان نشده می تواند به سایر قسمت های آلت تناسلی، پروستات و بیضه ها گسترش یابد و باعث درد و التهاب شود. همچنین اگر درمان به درستی انجام نشود، می تواند باعث ناباروری با علل مردانه شود.