تلفن (خط ویژه):

نام آزمایش: آنتی‌ژن ادراری باکتری لژیونلا ( یکی از عوامل ذات الریه )

  • ۱ نمایش

نام آزمایش: آنتی‌ژن ادراری باکتری لژیونلا ( یکی از عوامل ذات الریه )

نام آزمایش:  آنتی‌ژن ادراری  باکتری لژیونلا ( یکی از عوامل ذات الریه )

Legionella – Urinary Antigen

توضیح کلی آزمایش

آزمایش آنتی‌ژن ادراری لژیونلا برای شناسایی سریع عفونت با Legionella pneumophila، به‌ویژه تیپ 1، از طریق نمونه ادرار انجام می‌شود. این آزمایش غیرتهاجمی، سریع و حساس است و در تشخیص بیماری لژیونر، نوعی پنومونی شدید و غیرمعمول، کاربرد دارد. به‌ویژه در بیماران بستری، افراد مسن و دارای نقص ایمنی اهمیت دارد.

این آزمایش معمولاً با روش ایمونواسی انجام می‌شود و نتیجه آن ظرف چند ساعت قابل گزارش است. اگرچه فقط تیپ 1 را شناسایی می‌کند ولی در موارد بالینی شدید بسیار مفید است.

کاربردهای بالینی آزمایش

  • بررسی موارد پنومونی شدید یا غیرمعمول
  • بررسی بیماران بستری در ICU با علائم تنفسی
  • بررسی موارد مشکوک به بیماری لژیونر
  • بررسی بیماران با نقص ایمنی، پیوند عضو و سرطان
  • بررسی اپیدمی‌های مرتبط با منابع آبی یا تهویه
  • بررسی موارد مقاوم به درمان یا عودکننده
  • پایش درمان و اثربخشی داروهای ضدباکتری

فیزیولوژی و مکانیسم آزمایش

Legionella pneumophila  تیپ 1 در هنگام عفونت، آنتی‌ژن‌های خاصی را در بدن آزاد می‌کند که از طریق کلیه‌ها وارد ادرار می‌شوند. در آزمایش آنتی‌ژن ادراری، این پروتئین‌ها با آنتی‌بادی‌های اختصاصی واکنش داده و نتیجه به‌صورت رنگی یا نوار قابل مشاهده است.

حساسیت آزمایش برای تیپ 1 بالاست ولی سایر تیپ‌ها یا گونه‌ها ممکن است شناسایی نشوند. در موارد منفی مشکوک، کشت یا PCR توصیه می‌شود.

علائم بالینی مرتبط با مثبت شدن آزمایش

  • تب بالا و ناگهانی
  • سرفه خشک یا همراه با خلط
  • تنگی نفس
  • درد قفسه سینه
  • سردرد، گیجی و اختلال سطح هوشیاری
  • تهوع، استفراغ و اسهال
  • ضعف عمومی
  • علائم شوک یا سپسیس (عفونت) در موارد شدید

آزمایش‌های مکمل

  • کشت ترشحات تنفسی در محیط  BCYE
  • PCR  از نمونه تنفسی
  • CBC  برای بررسی لکوسیتوز یا آنمی
  • CRP  و ESR برای ارزیابی التهاب
  • تصویربرداری قفسه سینه با X-ray یا CT
  • بررسی عملکرد کلیوی و کبدی
  • بررسی سطح لاکتات در موارد شوک
  • بررسی کشت خون در موارد سپسیس
  • بررسی اپیدمیولوژیک در موارد گروهی
  • بررسی منابع آبی یا تهویه در محیط بیمار

ضرورت تشخیص زودهنگام

تشخیص زودهنگام لژیونلا تیپ 1 با آزمایش آنتی‌ژن ادراری می‌تواند از پیشرفت به پنومونی شدید، نارسایی تنفسی و مرگ جلوگیری کند. درمان سریع با ماکرولیدها یا فلوروکینولون‌ها اثربخشی بالایی دارد و می‌تواند از بستری طولانی‌مدت یا نیاز به تهویه مکانیکی جلوگیری کند.

عوارض تشخیص دیرهنگام

  • پنومونی دوطرفه یا نکروتیک
  • نارسایی تنفسی و نیاز به ونتیلاتور
  • سپسیس و شوک عفونی
  • نارسایی کلیوی یا کبدی
  • مرگ در موارد شدید و درمان‌نشده
  • بستری‌های طولانی‌مدت
  • کاهش کیفیت زندگی
  • انتقال بیماری در موارد اپیدمی
  • مقاومت دارویی در صورت درمان ناقص

عوامل افزایش‌دهنده احتمال مثبت شدن آزمایش

  • سن بالا، سیگار و بیماری زمینه‌ای
  • تماس با منابع آبی یا تهویه آلوده
  • علائم تنفسی شدید و تب بالا
  • نقص ایمنی یا پیوند عضو
  • نمونه‌گیری صحیح از ادرار
  • عدم مصرف آنتی‌بیوتیک قبل از نمونه‌گیری
  • استفاده از کیت‌های حساس و معتبر

عوامل کاهش‌دهنده احتمال مثبت شدن آزمایش

  • عفونت با تیپ‌های غیر از تیپ 1
  • مصرف آنتی‌بیوتیک قبل از نمونه‌گیری
  • بیماری‌های ویروسی یا باکتریایی دیگر با علائم مشابه
  • نمونه‌گیری نادرست یا نگهداری نامناسب
  • استفاده از کیت‌های کم‌حساسیت
  • فرم‌های نهفته یا کم‌فعال باکتری

منابع

  • UpToDate
  • Lab Tests Online
  • Mayo Clinic
  • PubMed
  • CDC Guidelines on Legionella
  • Harrison’s Principles of Internal Medicine
  • Infectious Diseases Society of America – IDSA
  • Journal of Clinical Microbiology
  • WHO Environmental Health Guidelines