تلفن (خط ویژه):

نام آزمایش: کشت باکتری دیفتری

  • ۱ نمایش

نام آزمایش: کشت باکتری دیفتری

نام آزمایش: کشت باکتری دیفتری

 Diphtheria – Culture

توضیح کلی آزمایش

آزمایش کشت دیفتری برای شناسایی باکتری Corynebacterium diphtheriae از نمونه‌های بالینی انجام می‌شود. این باکتری عامل بیماری دیفتری است که عمدتاً دستگاه تنفسی فوقانی را درگیر می‌کند و با تولید توکسین، باعث آسیب سیستمیک به قلب، اعصاب، و کلیه‌ها می‌شود. تشخیص سریع و دقیق این عامل بیماری‌زا برای جلوگیری از انتقال و شروع درمان مناسب حیاتی است.

کشت دیفتری معمولاً از نمونه‌های حلق، بینی، یا زخم‌های پوستی انجام می‌شود و در محیط‌های اختصاصی مانند لوفر یا تلوریت آگار رشد می‌کند.

کاربردهای بالینی آزمایش

  • بررسی بیماران با علائم دیفتری تنفسی یا پوستی
  • بررسی موارد مشکوک به دیفتری در مناطق با شیوع بالا یا واکسیناسیون ناقص
  • بررسی تماس‌های نزدیک با بیمار مبتلا
  • پایش درمان و بررسی ناقلان بدون علامت
  • بررسی بیماران با علائم شبه‌دیفتری
  • بررسی موارد اپیدمیولوژیک یا عفونت‌های نادر
  • بررسی بیماران با علائم قلبی یا عصبی پس از عفونت تنفسی

فیزیولوژی و مکانیسم آزمایش

Corynebacterium diphtheriae  یک باکتری گرم مثبت میله‌ای شکل است که در شرایط خاص توکسین دیفتری تولید می‌کند. این توکسین باعث نکروز مخاط، تشکیل غشاء کاذب و آسیب سیستمیک می‌شود. در روش کشت، نمونه در محیط‌های انتخابی مانند تلوریت آگار قرار داده می‌شود که رشد باکتری را تسهیل و افتراق آن را ممکن می‌سازد.

در صورت رشد، شناسایی دقیق گونه و بررسی تولید توکسین با روش‌های الایزا یا  PCRانجام می‌شود. تشخیص ناقلان بدون علامت نیز از طریق کشت امکان‌پذیر است.

علائم بالینی مرتبط با مثبت شدن آزمایش

در دیفتری تنفسی:

  • گلودرد شدید
  • تب خفیف تا متوسط
  • تشکیل غشاء خاکستری در حلق یا لوزه‌ها
  • تورم گردن (گردن گاوی)
  • سختی در بلع یا تنفس
  • صدای خشن یا گرفتگی صدا
  • علائم قلبی یا عصبی در مراحل پیشرفته

در دیفتری پوستی:

  • زخم‌های سطحی با ترشح خاکستری
  • درد یا التهاب موضعی
  • عدم پاسخ به درمان‌های معمولی
  • سابقه تماس با بیمار مبتلا

آزمایش‌های مکمل

  • آزمایش  الایزا یا PCR برای بررسی تولید توکسین
  • CBC  برای بررسی لکوسیتوز یا آنمی
  • آزمایش ‌های عملکرد قلبی مانند ECG یا آنزیم‌های قلبی
  • آزمایش ‌های عملکرد کلیوی و کبدی
  • بررسی سطح آنتی‌بادی ضد توکسین دیفتری
  • تصویربرداری قفسه سینه در موارد تنفسی
  • بررسی ناقلان بدون علامت در تماس‌های خانوادگی
  • بررسی واکسیناسیون بیمار و اطرافیان
  • بررسی کشت خون در موارد سپسیس

ضرورت تشخیص زودهنگام

تشخیص زودهنگام دیفتری می‌تواند از انتقال بیماری، پیشرفت به فرم توکسیک و مرگ جلوگیری کند. درمان سریع با آنتی‌توکسین دیفتری و آنتی‌بیوتیک مناسب می‌تواند علائم را کنترل کرده و از عوارض سیستمیک جلوگیری کند. در موارد اپیدمی، شناسایی سریع ناقلان برای کنترل بیماری ضروری است.

عوارض تشخیص دیرهنگام

  • انسداد راه هوایی و نارسایی تنفسی
  • میوکاردیت و نارسایی قلبی
  • نوروپاتی محیطی یا فلج عضلانی
  • مرگ در موارد شدید و درمان‌نشده
  • بستری‌های طولانی‌مدت
  • نیاز به مراقبت‌های ویژه
  • کاهش کیفیت زندگی
  • انتقال بیماری به افراد واکسینه‌نشده

عوامل افزایش‌دهنده احتمال مثبت شدن آزمایش

  • عدم واکسیناسیون یا واکسیناسیون ناقص
  • تماس نزدیک با بیمار مبتلا
  • علائم تنفسی شدید با غشاء کاذب
  • سابقه سفر به مناطق پرخطر
  • نقص ایمنی یا بیماری‌های زمینه‌ای
  • نمونه‌گیری صحیح از حلق یا زخم

عوامل کاهش‌دهنده احتمال مثبت شدن آزمایش

  • واکسیناسیون کامل
  • مصرف آنتی‌بیوتیک قبل از نمونه‌گیری
  • بیماری‌های ویروسی با علائم مشابه
  • نمونه‌گیری نادرست یا ناکافی
  • نگهداری نامناسب نمونه
  • فرم‌های غیرتوکسیک یا ناقلان بدون علامت

منابع

  • UpToDate
  • Lab Tests Online
  • Mayo Clinic
  • PubMed
  • CDC Guidelines on Diphtheria
  • Harrison’s Principles of Internal Medicine
  • Infectious Diseases Society of America – IDSA
  • Journal of Clinical Microbiology

نام آزمایش: کشت باکتری دیفتری

 Diphtheria – Culture

توضیح کلی آزمایش

آزمایش کشت دیفتری برای شناسایی باکتری Corynebacterium diphtheriae از نمونه‌های بالینی انجام می‌شود. این باکتری عامل بیماری دیفتری است که عمدتاً دستگاه تنفسی فوقانی را درگیر می‌کند و با تولید توکسین، باعث آسیب سیستمیک به قلب، اعصاب، و کلیه‌ها می‌شود. تشخیص سریع و دقیق این عامل بیماری‌زا برای جلوگیری از انتقال و شروع درمان مناسب حیاتی است.

کشت دیفتری معمولاً از نمونه‌های حلق، بینی، یا زخم‌های پوستی انجام می‌شود و در محیط‌های اختصاصی مانند لوفر یا تلوریت آگار رشد می‌کند.

کاربردهای بالینی آزمایش

  • بررسی بیماران با علائم دیفتری تنفسی یا پوستی
  • بررسی موارد مشکوک به دیفتری در مناطق با شیوع بالا یا واکسیناسیون ناقص
  • بررسی تماس‌های نزدیک با بیمار مبتلا
  • پایش درمان و بررسی ناقلان بدون علامت
  • بررسی بیماران با علائم شبه‌دیفتری
  • بررسی موارد اپیدمیولوژیک یا عفونت‌های نادر
  • بررسی بیماران با علائم قلبی یا عصبی پس از عفونت تنفسی

فیزیولوژی و مکانیسم آزمایش

Corynebacterium diphtheriae  یک باکتری گرم مثبت میله‌ای شکل است که در شرایط خاص توکسین دیفتری تولید می‌کند. این توکسین باعث نکروز مخاط، تشکیل غشاء کاذب و آسیب سیستمیک می‌شود. در روش کشت، نمونه در محیط‌های انتخابی مانند تلوریت آگار قرار داده می‌شود که رشد باکتری را تسهیل و افتراق آن را ممکن می‌سازد.

در صورت رشد، شناسایی دقیق گونه و بررسی تولید توکسین با روش‌های الایزا یا  PCRانجام می‌شود. تشخیص ناقلان بدون علامت نیز از طریق کشت امکان‌پذیر است.

علائم بالینی مرتبط با مثبت شدن آزمایش

در دیفتری تنفسی:

  • گلودرد شدید
  • تب خفیف تا متوسط
  • تشکیل غشاء خاکستری در حلق یا لوزه‌ها
  • تورم گردن (گردن گاوی)
  • سختی در بلع یا تنفس
  • صدای خشن یا گرفتگی صدا
  • علائم قلبی یا عصبی در مراحل پیشرفته

در دیفتری پوستی:

  • زخم‌های سطحی با ترشح خاکستری
  • درد یا التهاب موضعی
  • عدم پاسخ به درمان‌های معمولی
  • سابقه تماس با بیمار مبتلا

آزمایش‌های مکمل

  • آزمایش  الایزا یا PCR برای بررسی تولید توکسین
  • CBC  برای بررسی لکوسیتوز یا آنمی
  • آزمایش ‌های عملکرد قلبی مانند ECG یا آنزیم‌های قلبی
  • آزمایش ‌های عملکرد کلیوی و کبدی
  • بررسی سطح آنتی‌بادی ضد توکسین دیفتری
  • تصویربرداری قفسه سینه در موارد تنفسی
  • بررسی ناقلان بدون علامت در تماس‌های خانوادگی
  • بررسی واکسیناسیون بیمار و اطرافیان
  • بررسی کشت خون در موارد سپسیس

ضرورت تشخیص زودهنگام

تشخیص زودهنگام دیفتری می‌تواند از انتقال بیماری، پیشرفت به فرم توکسیک و مرگ جلوگیری کند. درمان سریع با آنتی‌توکسین دیفتری و آنتی‌بیوتیک مناسب می‌تواند علائم را کنترل کرده و از عوارض سیستمیک جلوگیری کند. در موارد اپیدمی، شناسایی سریع ناقلان برای کنترل بیماری ضروری است.

عوارض تشخیص دیرهنگام

  • انسداد راه هوایی و نارسایی تنفسی
  • میوکاردیت و نارسایی قلبی
  • نوروپاتی محیطی یا فلج عضلانی
  • مرگ در موارد شدید و درمان‌نشده
  • بستری‌های طولانی‌مدت
  • نیاز به مراقبت‌های ویژه
  • کاهش کیفیت زندگی
  • انتقال بیماری به افراد واکسینه‌نشده

عوامل افزایش‌دهنده احتمال مثبت شدن آزمایش

  • عدم واکسیناسیون یا واکسیناسیون ناقص
  • تماس نزدیک با بیمار مبتلا
  • علائم تنفسی شدید با غشاء کاذب
  • سابقه سفر به مناطق پرخطر
  • نقص ایمنی یا بیماری‌های زمینه‌ای
  • نمونه‌گیری صحیح از حلق یا زخم

عوامل کاهش‌دهنده احتمال مثبت شدن آزمایش

  • واکسیناسیون کامل
  • مصرف آنتی‌بیوتیک قبل از نمونه‌گیری
  • بیماری‌های ویروسی با علائم مشابه
  • نمونه‌گیری نادرست یا ناکافی
  • نگهداری نامناسب نمونه
  • فرم‌های غیرتوکسیک یا ناقلان بدون علامت

منابع

  • UpToDate
  • Lab Tests Online
  • Mayo Clinic
  • PubMed
  • CDC Guidelines on Diphtheria
  • Harrison’s Principles of Internal Medicine
  • Infectious Diseases Society of America – IDSA
  • Journal of Clinical Microbiology

نام آزمایش: کشت باکتری دیفتری

 Diphtheria – Culture

توضیح کلی آزمایش

آزمایش کشت دیفتری برای شناسایی باکتری Corynebacterium diphtheriae از نمونه‌های بالینی انجام می‌شود. این باکتری عامل بیماری دیفتری است که عمدتاً دستگاه تنفسی فوقانی را درگیر می‌کند و با تولید توکسین، باعث آسیب سیستمیک به قلب، اعصاب، و کلیه‌ها می‌شود. تشخیص سریع و دقیق این عامل بیماری‌زا برای جلوگیری از انتقال و شروع درمان مناسب حیاتی است.

کشت دیفتری معمولاً از نمونه‌های حلق، بینی، یا زخم‌های پوستی انجام می‌شود و در محیط‌های اختصاصی مانند لوفر یا تلوریت آگار رشد می‌کند.

کاربردهای بالینی آزمایش

  • بررسی بیماران با علائم دیفتری تنفسی یا پوستی
  • بررسی موارد مشکوک به دیفتری در مناطق با شیوع بالا یا واکسیناسیون ناقص
  • بررسی تماس‌های نزدیک با بیمار مبتلا
  • پایش درمان و بررسی ناقلان بدون علامت
  • بررسی بیماران با علائم شبه‌دیفتری
  • بررسی موارد اپیدمیولوژیک یا عفونت‌های نادر
  • بررسی بیماران با علائم قلبی یا عصبی پس از عفونت تنفسی

فیزیولوژی و مکانیسم آزمایش

Corynebacterium diphtheriae  یک باکتری گرم مثبت میله‌ای شکل است که در شرایط خاص توکسین دیفتری تولید می‌کند. این توکسین باعث نکروز مخاط، تشکیل غشاء کاذب و آسیب سیستمیک می‌شود. در روش کشت، نمونه در محیط‌های انتخابی مانند تلوریت آگار قرار داده می‌شود که رشد باکتری را تسهیل و افتراق آن را ممکن می‌سازد.

در صورت رشد، شناسایی دقیق گونه و بررسی تولید توکسین با روش‌های الایزا یا  PCRانجام می‌شود. تشخیص ناقلان بدون علامت نیز از طریق کشت امکان‌پذیر است.

علائم بالینی مرتبط با مثبت شدن آزمایش

در دیفتری تنفسی:

  • گلودرد شدید
  • تب خفیف تا متوسط
  • تشکیل غشاء خاکستری در حلق یا لوزه‌ها
  • تورم گردن (گردن گاوی)
  • سختی در بلع یا تنفس
  • صدای خشن یا گرفتگی صدا
  • علائم قلبی یا عصبی در مراحل پیشرفته

در دیفتری پوستی:

  • زخم‌های سطحی با ترشح خاکستری
  • درد یا التهاب موضعی
  • عدم پاسخ به درمان‌های معمولی
  • سابقه تماس با بیمار مبتلا

آزمایش‌های مکمل

  • آزمایش  الایزا یا PCR برای بررسی تولید توکسین
  • CBC  برای بررسی لکوسیتوز یا آنمی
  • آزمایش ‌های عملکرد قلبی مانند ECG یا آنزیم‌های قلبی
  • آزمایش ‌های عملکرد کلیوی و کبدی
  • بررسی سطح آنتی‌بادی ضد توکسین دیفتری
  • تصویربرداری قفسه سینه در موارد تنفسی
  • بررسی ناقلان بدون علامت در تماس‌های خانوادگی
  • بررسی واکسیناسیون بیمار و اطرافیان
  • بررسی کشت خون در موارد سپسیس

ضرورت تشخیص زودهنگام

تشخیص زودهنگام دیفتری می‌تواند از انتقال بیماری، پیشرفت به فرم توکسیک و مرگ جلوگیری کند. درمان سریع با آنتی‌توکسین دیفتری و آنتی‌بیوتیک مناسب می‌تواند علائم را کنترل کرده و از عوارض سیستمیک جلوگیری کند. در موارد اپیدمی، شناسایی سریع ناقلان برای کنترل بیماری ضروری است.

عوارض تشخیص دیرهنگام

  • انسداد راه هوایی و نارسایی تنفسی
  • میوکاردیت و نارسایی قلبی
  • نوروپاتی محیطی یا فلج عضلانی
  • مرگ در موارد شدید و درمان‌نشده
  • بستری‌های طولانی‌مدت
  • نیاز به مراقبت‌های ویژه
  • کاهش کیفیت زندگی
  • انتقال بیماری به افراد واکسینه‌نشده

عوامل افزایش‌دهنده احتمال مثبت شدن آزمایش

  • عدم واکسیناسیون یا واکسیناسیون ناقص
  • تماس نزدیک با بیمار مبتلا
  • علائم تنفسی شدید با غشاء کاذب
  • سابقه سفر به مناطق پرخطر
  • نقص ایمنی یا بیماری‌های زمینه‌ای
  • نمونه‌گیری صحیح از حلق یا زخم

عوامل کاهش‌دهنده احتمال مثبت شدن آزمایش

  • واکسیناسیون کامل
  • مصرف آنتی‌بیوتیک قبل از نمونه‌گیری
  • بیماری‌های ویروسی با علائم مشابه
  • نمونه‌گیری نادرست یا ناکافی
  • نگهداری نامناسب نمونه
  • فرم‌های غیرتوکسیک یا ناقلان بدون علامت

منابع

  • UpToDate
  • Lab Tests Online
  • Mayo Clinic
  • PubMed
  • CDC Guidelines on Diphtheria
  • Harrison’s Principles of Internal Medicine
  • Infectious Diseases Society of America – IDSA
  • Journal of Clinical Microbiology

نام آزمایش: کشت باکتری دیفتری

 Diphtheria – Culture

توضیح کلی آزمایش

آزمایش کشت دیفتری برای شناسایی باکتری Corynebacterium diphtheriae از نمونه‌های بالینی انجام می‌شود. این باکتری عامل بیماری دیفتری است که عمدتاً دستگاه تنفسی فوقانی را درگیر می‌کند و با تولید توکسین، باعث آسیب سیستمیک به قلب، اعصاب، و کلیه‌ها می‌شود. تشخیص سریع و دقیق این عامل بیماری‌زا برای جلوگیری از انتقال و شروع درمان مناسب حیاتی است.

کشت دیفتری معمولاً از نمونه‌های حلق، بینی، یا زخم‌های پوستی انجام می‌شود و در محیط‌های اختصاصی مانند لوفر یا تلوریت آگار رشد می‌کند.

کاربردهای بالینی آزمایش

  • بررسی بیماران با علائم دیفتری تنفسی یا پوستی
  • بررسی موارد مشکوک به دیفتری در مناطق با شیوع بالا یا واکسیناسیون ناقص
  • بررسی تماس‌های نزدیک با بیمار مبتلا
  • پایش درمان و بررسی ناقلان بدون علامت
  • بررسی بیماران با علائم شبه‌دیفتری
  • بررسی موارد اپیدمیولوژیک یا عفونت‌های نادر
  • بررسی بیماران با علائم قلبی یا عصبی پس از عفونت تنفسی

فیزیولوژی و مکانیسم آزمایش

Corynebacterium diphtheriae  یک باکتری گرم مثبت میله‌ای شکل است که در شرایط خاص توکسین دیفتری تولید می‌کند. این توکسین باعث نکروز مخاط، تشکیل غشاء کاذب و آسیب سیستمیک می‌شود. در روش کشت، نمونه در محیط‌های انتخابی مانند تلوریت آگار قرار داده می‌شود که رشد باکتری را تسهیل و افتراق آن را ممکن می‌سازد.

در صورت رشد، شناسایی دقیق گونه و بررسی تولید توکسین با روش‌های الایزا یا  PCRانجام می‌شود. تشخیص ناقلان بدون علامت نیز از طریق کشت امکان‌پذیر است.

علائم بالینی مرتبط با مثبت شدن آزمایش

در دیفتری تنفسی:

  • گلودرد شدید
  • تب خفیف تا متوسط
  • تشکیل غشاء خاکستری در حلق یا لوزه‌ها
  • تورم گردن (گردن گاوی)
  • سختی در بلع یا تنفس
  • صدای خشن یا گرفتگی صدا
  • علائم قلبی یا عصبی در مراحل پیشرفته

در دیفتری پوستی:

  • زخم‌های سطحی با ترشح خاکستری
  • درد یا التهاب موضعی
  • عدم پاسخ به درمان‌های معمولی
  • سابقه تماس با بیمار مبتلا

آزمایش‌های مکمل

  • آزمایش  الایزا یا PCR برای بررسی تولید توکسین
  • CBC  برای بررسی لکوسیتوز یا آنمی
  • آزمایش ‌های عملکرد قلبی مانند ECG یا آنزیم‌های قلبی
  • آزمایش ‌های عملکرد کلیوی و کبدی
  • بررسی سطح آنتی‌بادی ضد توکسین دیفتری
  • تصویربرداری قفسه سینه در موارد تنفسی
  • بررسی ناقلان بدون علامت در تماس‌های خانوادگی
  • بررسی واکسیناسیون بیمار و اطرافیان
  • بررسی کشت خون در موارد سپسیس

ضرورت تشخیص زودهنگام

تشخیص زودهنگام دیفتری می‌تواند از انتقال بیماری، پیشرفت به فرم توکسیک و مرگ جلوگیری کند. درمان سریع با آنتی‌توکسین دیفتری و آنتی‌بیوتیک مناسب می‌تواند علائم را کنترل کرده و از عوارض سیستمیک جلوگیری کند. در موارد اپیدمی، شناسایی سریع ناقلان برای کنترل بیماری ضروری است.

عوارض تشخیص دیرهنگام

  • انسداد راه هوایی و نارسایی تنفسی
  • میوکاردیت و نارسایی قلبی
  • نوروپاتی محیطی یا فلج عضلانی
  • مرگ در موارد شدید و درمان‌نشده
  • بستری‌های طولانی‌مدت
  • نیاز به مراقبت‌های ویژه
  • کاهش کیفیت زندگی
  • انتقال بیماری به افراد واکسینه‌نشده

عوامل افزایش‌دهنده احتمال مثبت شدن آزمایش

  • عدم واکسیناسیون یا واکسیناسیون ناقص
  • تماس نزدیک با بیمار مبتلا
  • علائم تنفسی شدید با غشاء کاذب
  • سابقه سفر به مناطق پرخطر
  • نقص ایمنی یا بیماری‌های زمینه‌ای
  • نمونه‌گیری صحیح از حلق یا زخم

عوامل کاهش‌دهنده احتمال مثبت شدن آزمایش

  • واکسیناسیون کامل
  • مصرف آنتی‌بیوتیک قبل از نمونه‌گیری
  • بیماری‌های ویروسی با علائم مشابه
  • نمونه‌گیری نادرست یا ناکافی
  • نگهداری نامناسب نمونه
  • فرم‌های غیرتوکسیک یا ناقلان بدون علامت

منابع

  • UpToDate
  • Lab Tests Online
  • Mayo Clinic
  • PubMed
  • CDC Guidelines on Diphtheria
  • Harrison’s Principles of Internal Medicine
  • Infectious Diseases Society of America – IDSA
  • Journal of Clinical Microbiology

نام آزمایش: کشت باکتری دیفتری

 Diphtheria – Culture

توضیح کلی آزمایش

آزمایش کشت دیفتری برای شناسایی باکتری Corynebacterium diphtheriae از نمونه‌های بالینی انجام می‌شود. این باکتری عامل بیماری دیفتری است که عمدتاً دستگاه تنفسی فوقانی را درگیر می‌کند و با تولید توکسین، باعث آسیب سیستمیک به قلب، اعصاب، و کلیه‌ها می‌شود. تشخیص سریع و دقیق این عامل بیماری‌زا برای جلوگیری از انتقال و شروع درمان مناسب حیاتی است.

کشت دیفتری معمولاً از نمونه‌های حلق، بینی، یا زخم‌های پوستی انجام می‌شود و در محیط‌های اختصاصی مانند لوفر یا تلوریت آگار رشد می‌کند.

کاربردهای بالینی آزمایش

  • بررسی بیماران با علائم دیفتری تنفسی یا پوستی
  • بررسی موارد مشکوک به دیفتری در مناطق با شیوع بالا یا واکسیناسیون ناقص
  • بررسی تماس‌های نزدیک با بیمار مبتلا
  • پایش درمان و بررسی ناقلان بدون علامت
  • بررسی بیماران با علائم شبه‌دیفتری
  • بررسی موارد اپیدمیولوژیک یا عفونت‌های نادر
  • بررسی بیماران با علائم قلبی یا عصبی پس از عفونت تنفسی

فیزیولوژی و مکانیسم آزمایش

Corynebacterium diphtheriae  یک باکتری گرم مثبت میله‌ای شکل است که در شرایط خاص توکسین دیفتری تولید می‌کند. این توکسین باعث نکروز مخاط، تشکیل غشاء کاذب و آسیب سیستمیک می‌شود. در روش کشت، نمونه در محیط‌های انتخابی مانند تلوریت آگار قرار داده می‌شود که رشد باکتری را تسهیل و افتراق آن را ممکن می‌سازد.

در صورت رشد، شناسایی دقیق گونه و بررسی تولید توکسین با روش‌های الایزا یا  PCRانجام می‌شود. تشخیص ناقلان بدون علامت نیز از طریق کشت امکان‌پذیر است.

علائم بالینی مرتبط با مثبت شدن آزمایش

در دیفتری تنفسی:

  • گلودرد شدید
  • تب خفیف تا متوسط
  • تشکیل غشاء خاکستری در حلق یا لوزه‌ها
  • تورم گردن (گردن گاوی)
  • سختی در بلع یا تنفس
  • صدای خشن یا گرفتگی صدا
  • علائم قلبی یا عصبی در مراحل پیشرفته

در دیفتری پوستی:

  • زخم‌های سطحی با ترشح خاکستری
  • درد یا التهاب موضعی
  • عدم پاسخ به درمان‌های معمولی
  • سابقه تماس با بیمار مبتلا

آزمایش‌های مکمل

  • آزمایش  الایزا یا PCR برای بررسی تولید توکسین
  • CBC  برای بررسی لکوسیتوز یا آنمی
  • آزمایش ‌های عملکرد قلبی مانند ECG یا آنزیم‌های قلبی
  • آزمایش ‌های عملکرد کلیوی و کبدی
  • بررسی سطح آنتی‌بادی ضد توکسین دیفتری
  • تصویربرداری قفسه سینه در موارد تنفسی
  • بررسی ناقلان بدون علامت در تماس‌های خانوادگی
  • بررسی واکسیناسیون بیمار و اطرافیان
  • بررسی کشت خون در موارد سپسیس

ضرورت تشخیص زودهنگام

تشخیص زودهنگام دیفتری می‌تواند از انتقال بیماری، پیشرفت به فرم توکسیک و مرگ جلوگیری کند. درمان سریع با آنتی‌توکسین دیفتری و آنتی‌بیوتیک مناسب می‌تواند علائم را کنترل کرده و از عوارض سیستمیک جلوگیری کند. در موارد اپیدمی، شناسایی سریع ناقلان برای کنترل بیماری ضروری است.

عوارض تشخیص دیرهنگام

  • انسداد راه هوایی و نارسایی تنفسی
  • میوکاردیت و نارسایی قلبی
  • نوروپاتی محیطی یا فلج عضلانی
  • مرگ در موارد شدید و درمان‌نشده
  • بستری‌های طولانی‌مدت
  • نیاز به مراقبت‌های ویژه
  • کاهش کیفیت زندگی
  • انتقال بیماری به افراد واکسینه‌نشده

عوامل افزایش‌دهنده احتمال مثبت شدن آزمایش

  • عدم واکسیناسیون یا واکسیناسیون ناقص
  • تماس نزدیک با بیمار مبتلا
  • علائم تنفسی شدید با غشاء کاذب
  • سابقه سفر به مناطق پرخطر
  • نقص ایمنی یا بیماری‌های زمینه‌ای
  • نمونه‌گیری صحیح از حلق یا زخم

عوامل کاهش‌دهنده احتمال مثبت شدن آزمایش

  • واکسیناسیون کامل
  • مصرف آنتی‌بیوتیک قبل از نمونه‌گیری
  • بیماری‌های ویروسی با علائم مشابه
  • نمونه‌گیری نادرست یا ناکافی
  • نگهداری نامناسب نمونه
  • فرم‌های غیرتوکسیک یا ناقلان بدون علامت

منابع

  • UpToDate
  • Lab Tests Online
  • Mayo Clinic
  • PubMed
  • CDC Guidelines on Diphtheria
  • Harrison’s Principles of Internal Medicine
  • Infectious Diseases Society of America – IDSA
  • Journal of Clinical Microbiology