تری گلیسرید ها نوعی چربی و منبع اصلی انرژی در بدن هستند. اغلب آنها در بافت چربی به صورت گلیسرول، مونو گلیسرید ها و اسیدهای چرب ذخیره میشوند و کبد آنها را به تری گلیسرید تبدیل می کند. به دنبال مصرف مواد غذایی مقادیر تری گلیسرید در خون افزایش می یابد.
تری گلیسرید ها از دستگاه گوارش به سمت بافت چربی، جهت ذخیره شدن حرکت میکنند. بیشتر تری گلیسرید ها در خون توسط لیپوپروتئین ها حمل میشوند. از میان همه تری گلیسرید ها حدود 80 درصد به صورت VLDL و 15 درصد به صورت LDL هستند که نقش مهمی در متابولیسم به عنوان منبع انرژی و انتقال دهنده چربی رژیم غذایی دارند.
محدوده نرمال:
- کمتر از mg/dl 150: نرمال
- 199-150: حد مرزی Borderline
- 499-200: بالا
- بیشتر از 500: بسیار بالا
- این مقادیر بر اساس سطح تری گلیسرید ناشتای پلاسما می باشند.
کاربرد آزمایش:
مقادیر بالای تری گلیسرید در خون با ریسک بالای بیماری های قلبی عروقی و آرترواسکلروز (گرفتگی عروق) همراه هستند.
موارد افزایش:
- هایپر لیپوپروتئینمی Ⅰ، bⅡ، Ⅲ، Ⅳ، Ⅴ
- بیماری ذخیره ای گلیکوژن
- دیابت
- هیپوتیروئیدیسم
- نفروز
- بیماری های مزمن کلیوی
- پانکراتیت
- بیماری های کبدی، الکلیسم
- سندروم داون
- نقرس
- انفارکتوس میوکارد
موارد کاهش:
- سوء تغذیه
- هیپرپاراتیروئیدیسم
- سندروم سوء جذب
نکات قابل توجه:
- ناشتایی پیش از انجام آزمایش باید رعایت شود. (12 ساعت)
- فاکتورهایی که سطح تری گلیسرید را بالا میبرند شامل: مصرف غذا و الکل، داروهای کورتیکواستروئیدی، بتابلوکرها، استروژن ها، بارداری، استعمال دخانیات و چاقی
- فاکتورهایی که موجب کاهش سطح تری گلیسرید میشوند شامل: ورزش، کاهش وزن
- میزان تری گلیسرید در صبح کمترین مقدار و نزدیک به ظهر در بیشترین مقدار قرار دارد.
منبع:
کتاب تفسیر تست های تشخیصی آزمایشگاهی والاش، ترجمه مجید آسیابانها رضایی