پسوریازیس یک بیماری خود ایمنی مزمن است که باعث رشد سریع سلولهای پوستی می شود. این بیماری باعث پوسته پوسته شدن سطح پوست می شود.
التهاب و قرمزی بسیار رایج است. در این بیماری پلاکهایی به رنگ قرمز با پوشش سفید یا نقره ای ایجاد می شود. پسوریازیس در نقاط مختلف بدن مانند زانو، آرنج، کف دست و پا و پوست سر بروز میکند. پسوریازیس گاهی روی ناخن ها، دهان و ناحیه اطراف دستگاه تناسلی نیز بروز میکند.
به طور معمول، سلولهای پوستی در اعماق پوست رشد می کنند و به آرامی به سطح می رسند و سرانجام، از بین میروند. چرخه زندگی یک سلول پوست یک ماه است.
در مبتلایان به پسوریازیس، این روند ممکن است تنها در طی چند روز اتفاق بیفتد. این تولید بیش از حد سریع منجر به ایجاد سلولهای پوستی زیاد و پوسته پوسته شدن می گردد.
طبق یک مطالعه، حدود 7.4 میلیون آمریکایی مبتلا به پسوریازیس هستند. این بیماری معمولاً با شرایط دیگری نیز همراه است ، از جمله:
- دیابت نوع 2
- بیماری التهابی روده
- بیماری قلبی
- آرتریت
- اضطراب
- افسردگی
علائم بیماری:
- لکه های قرمز روی پوست که با پوششی نقره ای رنگ احاطه شده است
- نقاط کوچک پوسته پوسته شده
- پوست خشک که به سادگی دچار خونریزی میشود
- خارش و سوزش پوست
- ناخن ضخیم، سوراخ شده یا برآمده
- ورم و درد مفاصل
عوامل تشدید کننده بیماری:
- سابقه خانوادگی پسوریازیس
- آرتریت روماتویید
- آسیب موضعی پوست
- هیپوکلسمی
- عفونت های ویروسی یا باکتریایی نواحی دیگر بدن
- استرس
- آب و هوای سرد
- عوامل ژنتیک
- مصرف زیاد الکل
- سیگار کشیدن
- برخی از داروها
معمولا افراد بیمار دارای پادتنهای HLA خاصی بوده و میزان بروز این بیماری در سفیدپوستان بیشتر است.
انواع پسوریازیس
پسوریازیس پلاکی
شایع ترین نوع پسوریازیس است.
آکادمی پوست و موی آمریکا (AAD) تخمین می زند که حدود 80 درصد از مبتلایان به پسوریازیس از نوع پسوریازیس پلاک هستند. این نوع بیماری باعث ایجاد لکه های قرمز و ملتهب می شود که قسمت هایی از پوست را پوشانده است. این پلاک ها اغلب با پوشش سفید یا نقره ای پوشیده شده اند. این پلاک ها معمولاً در آرنج، زانو و پوست سر وجود دارند.
پسوریازیس گوتات
پسوریازیس گوتات در کودکی شایع است. این نوع پسوریازیس باعث ایجاد لکه های کوچک صورتی در پوست می شود. شایع ترین محل ابتلا به این نوع بیماری تنه، بازوها و پاها است. این لکه ها به ندرت ضخیم و بزرگ میشوند.
پسوریازیس پوسچولار
در بزرگسالان بیشتر دیده می شود. باعث ایجاد تاول های سفید و پر از چرک شده و پوست قرمز و ملتهب می شود. پسوریازیس پوسچولار به طور معمول در نواحی کوچکتر بدن مانند دست یا پاها بروز میکند، اما می تواند گسترده باشد.
پسوریازیس معکوس
پسوریازیس معکوس باعث ایجاد نواحی براق به رنگ قرمز روشن و التهاب پوست می شود. پسوریازیس معکوس در زیر بغل یا سینه ها، در کشاله ران یا اطراف پوست صورت و در دستگاه تناسلی ایجاد می شود.
پسوریازیس اریترودرمیک
یک نوع شدید و بسیار نادر از پسوریازیس است.
این بیماری اغلب بخش های بزرگی از بدن را به طور هم زمان پوشانده است. پوست تقریباً حالت آفتاب سوخته می شود. خارش و سوزش در سرتاسر بدن وجود دارد. فرد مبتلا به این نوع پسوریازیس دچار تب می شود.
این نوع بیماری می تواند تهدید کننده زندگی باشد، بنابراین افراد باید فوراً به پزشک مراجعه کنند.
تشخیص:
علائم پسوریازیس به طور معمول مشهود است و تمایز آن از سایر شرایطی که ممکن است باعث بروز علائم مشابه شود، آسان است و معمولا بیماری با معاینه فیزیکی تشخیص داده میشود.
اگر علائم مشخص نیست یا پزشک به وجود بیماری مشکوک است، ممکن است یک نمونه کوچک از پوست تهیه کند. که به عنوان بیوپسی شناخته می شود.
بیوپسی پوست به آزمایشگاه فرستاده می شود، و با میکروسکوپ مورد بررسی قرار می گیرد. بررسی میکروسکوپی می تواند نوع پسوریازیس را نیز تشخیص دهد. همچنین می تواند سایر اختلالات یا عفونت های احتمالی را رد کند.
درمان:
هدف از درمان، کاهش التهاب و کند شدن رشد سلول های پوستی و از بین بردن پلاک ها است. درمان پسوریازیس در سه دسته قرار می گیرد:
درمانهای موضعی
کرم ها و پمادهایی که به طور مستقیم روی پوست اعمال می شود می تواند برای درمان پسوریازیس خفیف تا متوسط مفید باشد.
درمانهای موضعی شامل موارد زیر است:
- کورتیکواستروئیدهای موضعی
- رتینوئیدهای موضعی
- آنترالین
- آنالوگ های ویتامین D
- اسید سالیسیلیک
- مرطوب کننده
- داروهای سیستمیک
ممکن است افرادی که پسوریازیس متوسط تا شدید دارند، و کسانی که به سایر انواع درمان پاسخ خوبی نداده اند، نیاز به استفاده از داروهای خوراکی یا تزریقی داشته باشند. بسیاری از این داروها عوارض جانبی شدیدی دارند. پزشکان معمولاً آنها را برای مدت زمان کوتاه تجویز می کنند.
این داروها عبارتند از:
- متوترکسات
- سیکلوسپورین
- رتینوئیدها
نور درمانی
این روش درمان پسوریازیس از ماوراء بنفش (UV) یا نور طبیعی استفاده می کند. نور خورشید گلبول های سفید فعال را که به سلولهای سالم پوست حمله می کنند و باعث رشد سریع سلول می شود را از بین می برد. هر دو نور UVA و UVB ممکن است در کاهش علائم پسوریازیس خفیف تا متوسط مفید باشد.
منبع:
https://www.webmd.com/skin-problems-and-treatments/psoriasis/understanding-psoriasis-basics#1