هپاتیت A یکی از بیماریهای متقل شونده از راه جنسی و یک بیماری واگیردار و حاد کبدی است که بر خلاف هپاتیت B و C مزمن نیست. هپاتیت A ویروسی است که عفونت آن می تواند خفیف باشد و چند هفته تا چند ماه طول بکشد. افراد مبتلا به هپاتیت A معمولا بدون درمان، کنترل میشود و افراد مبتلا نیاز به استراحت و مصرف مایعات مناسب دارند. ویروس هپاتیت A از طریق تماس با اشیاء، غذا یا نوشیدنی هایی که ویروس را حتی در مقادیر میکروسکوپی حمل می کنند، منتقل میشود. هپاتیت A نیز می تواند در طول مقاربت دهانی _ مقعدی با فرد آلوده منتقل شود. از آنجایی که علائم اغلب خفیف هستند یا آشکار نیستند، فرد می تواند تا دو هفته قبل از اینکه علائم ظاهر شود، ویروس را به دیگران انتقال دهد.
علائم هپاتیت A
علائم هپاتیت A شامل تب، خستگی، بی اشتهایی، حالت تهوع، استفراغ، درد شکم، ادرار تیره،اسهال، درد مفاصل و زردی (زرد شدن پوست یا چشم ها) هستند. علائم معمولا چندین روز یا دو تا شش هفته پس از قرار گرفتن در معرض ویروس طول می کشند. علائم هپاتیت حاد معمولا کمتر از دو ماه طول می کشد اما ممکن است تا شش ماه نیز به طول بیانجامد.
تشخیص:
آزمایش خون بررسی آنتی بادی های ویروس هپاتیت A روش تشخیصی این بیماری است. در این آزمایش، دو نوع آنتی بادی برای ویروس بررسی میشود. آنتی بادی ایمونوگلوبولین M که 10 - 5 روز قبل از ظاهر شدن علایم بوسیله دستگاه ایمنی ساخته میشود و کمتر از 6 ماه ناپدید میشود و آنتی بادی ایمونوگلوبولین G که جایگزین آنتی‌بادی اول میشود و بدن را در مقابل آلودگی نسبت به HAV ایمن می‌کند و مصونیت بوجود می‌آورد.
اگر آزمایش خون آنتی بادیهای ایمونوگلوبولین G و M هر دو منفی باشد، او هرگز به ویروس آلوده نشده و می‌تواند واکسن بزند.
اگر در آزمایش خون ایمونوگلوبولین M مثبت باشد. آلودگی HAV وجود و ممکن است تا 6 ماه دیگر بهبود یابد یا وضعیت بیمار بدتر شود.
اگر ایمونوگلوبولین M منفی و ایمونوگلوبوین G مثبت باشد، شخص از طریق ویروس یا واکسن آلوده شده و برای همیشه ایمن شده است.
درمان:
درمان خاصی برای هپاتیت A وجود ندارد. افراد مبتلا به این ویروس ممکن است چند ماه احساس ناخوشی و بیماری را داشته باشند. پزشکان تغذیه مناسب و استراحت و نیز پرهیز از مصرف الکل و برخی داروها را توصیه میکنند.
پیشگیری:
بهترین روش برای پیشگیری از هپاتیت A، واکسیناسیون است. در برخی از کشورها این واکسن به‌طور معمول برای کودکان و افراد در معرض خطر که قبلاً واکسینه نشده‌اند، تزریق میشود. آثار جانبی این واکسنها خیلی خفیف است و شامل علایمی شبیه سرماخوردگی و درد در ناحیه واکسن می‌باشد.