ایمنوگلوبولین ها آنتی بادی های سرم هستند که توسط پلاسماسل ها تولید می شوند و جزء مهم پاسخ ایمنی همورال می باشند . اندازه گیری ایزوتایپ های مختلف ایمنوگلوبولین های سرم (IgG ,IgA ,IgM,IgE ) ممکن است در تشخیص انواع بیماری های نقص ایمنی، عفونت ها، بیماریهای آلرژیک و بیمارهای لنفوپرولیفراتیو مفید باشند .
IgA ایمونوگلوبولین غالب در ترشحات موکوسی که شامل ترشحات ریوی و بینی، بزاق، مایعات روده ای، اشک و ترشحات مجرای تناسلی و ادراری است؛ می باشد.
IgA در جلوگیری از نفوذ یا اتصال میکروارگانیسم به سطوح بدن و نیز محافظت در برابر عفونت های تنفسی و عفونتهای دستگاه گوارش و ادراری و تناسلی مهم است. IgA نمی تواند از جفت عبور کند.
IgA در کودکان تولید شده ولی ترشحات آن معمولا گرایش به کاهش دارد.
IgA دومین نوع شایع ایمنوگلوبولین مونوکلونال شناخته شده در بیماری مالتیپل میلوما (مالتیپل میلوما یا میلوم متعدد تکثیری بدخیم در پلاسما سل ها است که از یک کلون منفرد ایجاد می‌شود. تظاهرات آن به صورت درد استخوان یا شکستگی، نارسایی کلیه، استعداد به عفونت، کم خونی، هیپرکلسمی است) می باشد.
کاربرد:
- تشخیص یا پیگیری نقص های ایمنی
- کمک به تشخیص، پیگیری و درمان بیماری مالتیپل میلوما
- ارزیابی بیماران مشکوک به نقص IgA قبل از تزریق خون
- ارزیابی آنافیلاکسی مرتبط با تزریق خون یا محصولات خونی
نوع نمونه مورد نیاز برای این آزمایش:
0.5 میلی لیتر سرم، پلاسمای هپارینه یا EDTA
افزایش IgA نشانه چیست؟
پلی کلونال:
- سیروز کبدی
- عفونت های مزمن
- بیماری های التهابی مزمن
- بیماری التهابی روده
- آرتریت روماتوئید
مونوکلونال:
- لنفوم
- لوسمی لنفوسیتیک مزمن
کاهش IgA نشانه چیست؟
- افراد طبیعی
- سوء جذب
- سیروز کبدی (گاهی)
- اوتیت میانی عود کننده
- نقص ایمنی اکتسابی